Schnitz u ghickets Brot

***********************

Es isch i dere Zyt gsy (1939 bis 1945, wäret em 2. Wältchrieg), wo me für Nahrigsmittu het müesse Märggeli ha. Wär eke Burehof het gha oder süsch nid uf der Sunnesyte vom Läbe gstangen isch, dä het schmal düremüesse.
Mir sy denn scho ne rächti Tschuppele Ching gsy. Ds achte, 1943 gebore, u d Mueter no nid rächt erholt vo de letschte schwäre Geburte, schwach u hüüffig nüüt Rächts z ässe! Zum guete Glück hei d Eltere e grosse Pflanzblätz gha. Mählsuppe, Gschwellti, Röschti mit weni Fett, Härdöpfuschnätz, Mais, Griess, Rys u Haberbrei... so hei denn di arme Lüt ggässe.

Di grössere Ching sy scho hungrig am Tisch ghocket, u der Vatter het fertig gchochet gha. Es gäb de spaneschi Röschti! I weis no hütt nid, was alles i der «Röschti spezial» isch drinn gsy. U ds Brot, wos derzue gä het, isch meischtens scho chly düür u hert gsy. – «Du lehrsch de scho no, was es heisst, herts Brot z ässe», isch doch es bekannts Sprichwort. – De het de albe d Mueter der hert Rauft vom alte Brot aagschnitte, für dass mes echly gäbiger chönn bysse. Däm hei mir Ching vo denn aa immer «ghickets Brot» gseit. «Mueter, i wott o ‹ghickets Brot› zur Mählsuppe, nei, itz het der Brüetsch wider der grösser Bitz übercho!» U mir hei nid Rue ggä, bis jedes sys Stück vo däm ganz bsungere Brot het gha.
Mir Ching sy grösser worde, u eis um ds angere het müesse ga lehre, was es heisst, frömds Brot z ässe. Wys im Härz vo Mueter u Vatter albe het usgseh, we ume eis het furtmüesse, chöi mir üüs ja vorstelle. Di zwöitelteschti Schwoscht isch zumene Buur cho, öppe zwo Stung vo deheime furt. Wo si vo deheim het Abschiid gno, het ere d Mueter no nes Seckli düüri Bireschnitz i d Häng ddrückt. Si söll de albe, we si Längizyti heig, e Schnitz druus näh u dran chätsche. I der Schuel hei mir üüs de albe ume gseh. Si het halt o ne länge Schuelwäg gha.

Jahre speter, wo jedes vo dene Ching sy Wäg gmacht het, wanderet di zwöitelteschti Schwoscht mit ihrer ganze Familie nach Amerika uus. Mir drei Schwoschte us der Schwyz sy se viil speter einisch ga bsueche, hei e Wuche lang zäme glachet u vo früecher verzellt. Mir sy de rätig worde, mir göngi no alli zum jüngschte Brüetsch nach Weschtkanada, dä heig sicher o Fröid amene Bsuech us der Schwyz. Dä het dert es Beizli gfüert u syni 16 Stung am Tag gchrampfet. Jitz sy üsere füf Gschwüschterti also wider emal zäme gsy, u üse Jüngscht het üüs zum Ässe yglade. Är het syner ganze Chochkünscht aagwändet, für üüs eso richtig z verwöhne. Nume ds Fynschte us Chuchi u Chäller isch ufe Tisch cho. Zur Vorspys hets Lachs ggä – u was dänket dihr, uf was isch dä fein Fisch aagrichtet gsy? Ja, dihr heits errate – uf «ghicketem Brot» natürlech! Mir hei Träne glachet u wider vo früecher gwüsst z verzelle. Wo mir enang eso vo Sorge u Fröid hei bbrichtet – em Brüetsch isch es denn grad nid eso guet ggange, villecht isch er übermüedet gsy oder het Heimweh gha –, nimmt üsi Zwöitelteschti plötzlech es blaus, chlynkarierts Seckli us der Täsche, no fasch nüüt veränderet, immer no glych viil drinn, wi vor öppe 40 Jahr – di düüre Bireschnitz! Mir hei enang aagluegt, läär gschlückt u sy mit Tränen i de Ouge ganz still worde. Alli hei ds Gfüel gha, mi syg sech no nie eso naach gsy, wi grad jitz.



PS: U de gits de da o no en uralti Suppe-Büchse «Griessuppe mit Julienne» usem Schluechthüsli, wo d Mueter albe allerlei drinn het ufbewahrt gha. We me die nume hurti uftuet u dranne schmöckt, de chöme alli Düft u Grüch us der Chindheit zu dere Büchse uus. Mir tüe se jitz aber hurti ume zue!

Öiji Schwoscht, d Martle us Thun, Switzerland


   zurück

© by fiechterei.net